Effecten van stoorgeluid
Er is de afgelopen jaren een aantal studies uitgevoerd naar de effecten van lawaai op de leerprestaties van kinderen (Hetu et al. 1990; Evans & Lepore 1993; Shield & Dockrell 2003).
Het is vrij algemeen aanvaard dat leerprestaties van leerlingen op het basisonderwijs te lijden hebben onder lawaai en dat de hinder groter is naarmate de leerlingen ouder worden (Berglund & Lindvall 1995; Institute for Environment and Health 1997). Er is ook toenemend bewijs dat vooral slechte akoestiek een grote negatieve invloed heeft, zeker bij leerlingen met bijzonderheden zoals slechthorenden (Nelson & Soli 2000) of leerlingen met leermoeilijkheden (Bradlow et al. 2003).
Shield & Dockrell (2003) onderzochten de lawaainiveaus in 142 scholen in Londen en omgeving. In een klas waarin de leerlingen rustig aan het werk zijn, ligt het ruisniveau rond 55 dB. Als de leerlingen met elkaar overleggen wordt dit al snel rond 70 dB. Beide waarden liggen hoger zodra er ook aanzienlijk lawaai van buiten komt, bijvoorbeeld verkeerslawaai. De onderzoekers vonden een negatieve correlatie tussen ruisniveau en prestaties op testen. Bij leerlingen met ‘special needs’ was het nadelige effect van ruis extra groot.